Van de Heilige Schrift naar de Heilige Beelden

Sinds het begin van het christendom worden christenen geconfronteerd met het dubbelzinnige karakter van het "beeld" en het risico van afgoderij. De beeldenstormers (degenen die tegen de iconen vochten) verklaarden dat elk beeld identiek moet zijn aan het prototype ervan; daarom is een icoon een afgod omdat het zich voordoet als God. Voor de iconodulen (zij die de iconen vereren) zijn de iconen geen afgodsbeelden omdat ze niet consubstantieel zijn met of identiek aan hun prototypen. Het eerste deel van mijn boek "Korte geschiedenis van de icoon" geeft een kort overzicht van de geschiedenis van de iconen in de eerste zeven eeuwen van het christendom, en presenteert het geschil tussen de iconoclasten en de iconodulen. Het tweede deel, "De Evangeliën in Iconen volgens de Oosters-Orthodoxe Traditie" beschrijft acht iconen vanuit historisch, esthetisch en liturgisch oogpunt. In de Conclusie leg ik de nadruk op het verband tussen de icoon en de incarnatie in de context van de hedendaagse orthodoxie. De Orthodoxe Kerk heeft getracht de menselijke zintuigen, inclusief het zicht in haar gebruik van de iconen, te richten op de grotere kennis en verheerlijking van God.

es un candidato a doctorado en la Universidad de Montreal, Canadá. Su investigación de doctorado continúa el estudio de la iconografía presentado en este libro, y reúne estudios tanto iconográficos como manuscritos sobre la recepción pictórica y literaria del Protoevangelio apócrifo de Santiago, sobre la vida temprana de la Theotokos.