De oprichting van de Russische staat

De vorming van gecentraliseerde staten wordt in de eerste plaats bepaald door de groei van de sociale arbeidsverdeling en de verhoudingen tussen goederen en geld, die de gesloten natuurlijke economie vernietigen, de economische banden tussen de afzonderlijke landen aanhalen, de noodzaak van hun politieke eenwording creëren en mogelijkheden voor een dergelijke eenwording scheppen. Al deze voorwaarden waren aanwezig in Rusland in de tweede helft van de XV eeuw, en de verdere economische ontwikkeling ervan was onmogelijk zonder de eliminatie van de feodale versnippering en de oprichting van een gecentraliseerde staat. Daarom kreeg de "bijeenkomst" van Russische landen onder het gezag van de Groothertogen van Moskou, die begon in de omstandigheden van de feodale versplintering, de steun van verschillende bevolkingsgroepen. Bij het ontstaan van een sterke staatsmacht was men vooral geïnteresseerd in middelgrote en kleine leenheren. Alleen een gecentraliseerde staat kan de slaafse boeren in dienst houden en hun uitbuiting in de nieuwe economische omstandigheden garanderen. De handels- en ambachtbevolking van de steden was ook geïnteresseerd in de centralisatie van de staatsmacht.

Andrey Tikhomirov, in 1986 afgestudeerd aan het Orenburgse Staatspedagogisch Instituut met een diploma in geschiedenis, sociale wetenschappen, staat en recht, werkte als leraar op middelbare scholen en universiteiten, en redigeerde kranten.