Kadin Kalbi

Hanim kiz hüzünlü, sevdali sarkilari severdi. Sesi tatsiz ve islenmemisti. Ancak bir baskasiyla ve sezilir sezilmez bir sekilde bir seyler mirildanabilirdi. Simdi birbiri arkasindan hepsi de aska, ayriliga, kaybolmus ümitlere dair sarkilar tutturmustu. Sanki ustabasina ellerini uzatip dilinde yalvarircasina, gözlerinde yaslarla, Beni kurtar diyecek bir durumdaydi. O zaman bütün masum günahlarindan yikanmis olacak, ruhu hafifleyecek, neseye bogulacakti. Artik serbest ve belki mutlu bir hayata baslayacakti. Hüsran ve yanip yakilmanin sancilari icinde piyanonun tuslarina dogru egildi ve bu hayat degisikliginin aniden oluvermesini istedi, simdiye kadarki hayatinin bir müddet daha uzamasindan cok korkuyordu...