Bir Mavi Ispinozdan Gökkusagi Öyküleri

Buradayim. Gelsene diye seslendi iceriden. Rahatlamistim. Onu görünce rahatim tekrar kacti. Anlamsizca gülerek bana bakiyordu. Ama dogrusunu isterseniz aslinda aglamak üzereydi. Ne yaptin kendine diye inleyerek yanina yaklastim. Ona sarilmak icin kollarimi uzattim. Dokunma bana diye bagirdi. Gözlerine baktim. Yakici bir aciyla dolmus, tasiyorlardi. Sari saclarini kökünden egri bügrü kesmisti. Bu haliyle bir akil hastanesi kackinini andirsa da güzelliginden en ufak bir sey yitirmemisti. Gözlerim dolmustu. Neden yaptin diye fisildadim. Artik beni sevmiyorsun madem, ben de kendimi sevmeyecegim dedi. Isin tuhaf tarafi, onu hala deli gibi seviyordum.