Sevimli Citirtilar

Her insan kendinin sihirbazidir. Dilin, kalbin ne söylüyorsa sen osun, demisler... Hayalleri ve hedefleri olan bir cocuktum. Bir gün sanatci olacagimi, yazar olacagimi hayal ederek yasadim, ama isler hic de umdugum gibi gitmedi. Önce cesitli islerde calistim, daha sonra askeri hastanede memur olarak görev yaptim. Dogana es, Damla ve Ozana anne oldum...
Hic vazgecmedim...
Hayallerimdeki hayat, kirk üc yasindan sonra emekli olunca basladi... Memuriyete baslayinca ara verdigim tiyatroya hizlica geri döndüm. Cocuk tiyatrosunda Pamuk Prenses olarak biraktigim kariyerime Cadi olarak dönüs yaptim. Aradan o kadar cok zaman gecince tabii ki; ne prensesi oynayacak ruhum ne gencligim kaldi. Sasirabilirsiniz fakat Cadi karakterini cok sevdim. Bir kirk bes elli sene daha Cadi olarak kalabilirim.
Elli yasinda Sevimli Kirintilar kitabimi yazdim. Sevimli Kirintilar simdilerde dördüncü baskiyi yapmak üzere. Müthis derecede mutlu hissediyorum. Bu kadarini ben de beklemiyordum. Bir gün firina ekmek almaya giderken komsumuzun kizi Hacere rastladim. Hacer bana; Ne geziyorsun sokakta Hemen eve git, yazmaya devam et. Kim bilir sende daha ne hikayeler vardir. dedi. Evet, hakliydi. Bende henüz kagida dökmedigim pek cok hikaye vardi. Iyice yaslanmadan, bunamadan, hikayelerimi unutmadan hemen onlari da kaleme almaliydim. Sevimli Kirintilara kardes olsun diye Sevimli Citirtilari da yazmaya karar verdim. Eger önce bu kitabim elinize gecti ise Sevimli Kirintilar kitabimi da mutlaka okumalisiniz. Düz bir öneri degil bu; siddetle tavsiye ediyorum.