ONTWIKKELING VAN MICROFINANCIERING IN INDONESIË

Het microfinancieringsbeleid in Indonesië volgt eerder het commercialiseringspad. Aangenomen wordt dat de winstgerichte focus van formele MFI's, zoals microbanken, kan worden bereikt in combinatie met een groter bereik naar de armen. Er is echter geen overtuigend bewijs dat het bereiken van winstgevendheid hand in hand gaat met het vermogen om de armen te dienen. In dit verband stelt dit boek dat de commercialisering van MFI's de financiële prestaties verhoogt, maar het bereik om de armen in Indonesië te dienen, vermindert. Eerder onderzoek heeft de positieve effecten van microfinanciering op het welzijn van de armen in Indonesië aan het licht gebracht. Toch richten ze zich vooral op de impact van microfinanciering op inkomen en werkgelegenheid. Uit de huidige studie is gebleken dat toegang tot microfinancieringsdiensten bijdraagt --aan een verbetering van het welzijn van de armen in het onderzoeksgebied. Hier worden de effecten van microfinanciering op het onderwijs van kinderen, de mate van vertrouwen in het omgaan met anderen en de kans op financiële problemen in het huishouden benadrukt.

een econoom bij het Centrum voor Economisch Onderzoek-Indonesisch Instituut voor Wetenschappen (LIPI) Jakarta. Hij promoveerde aan de Curtin University, Australië. Zijn onderzoeksinteresse op het gebied van bankieren, microfinanciering, sociaal kapitaal, armoede en politieke economie. Hij is de hoofdredacteur van de Review of Indonesian Economic and Business Studies (RIEBS).