Gül ve Hüzün

Gülü dile düsüren bir divanedir bülbül.
Sirlari yagmalanmis, utancin magduru gül...
Incinen duygularla kaniyorken yüregi,
Böyle bir adanisa onay verir mi gönül
Bülbülün feryadiyla inler gittigi diyar,
Bu vuslat efsanesi, sürer mahsere kadar.
Sararir goncalari, desenler tutmaz ayar,
Derler ki bilmeyenler, gülde vefa ne arar