Fotograf Hikayeleri

Artik unutulmus, belki de hic animsanmamis bir meslektir fotograf hikayeciligi. Zamanim, mekanini, kisilerinin ve nesnelerinin gecmislerini bilmediginiz, ama istediginiz kadar büyütüp bütün ayrintilarini görebileceginiz bir fotografin tam bir hikayesini yazmak, odalari, koridorlari ve merdivenleri icice gecmis, cok katli bir labirenti, icinde dolasarak tanimlamaya calismaktan farksizdir. Fotograftaki her ayrintidan yeni bir fotograf elde eder, sonra yeni fotografin ayrintilarindaki baska fotograflarin pesine düsersiniz. Aklinizdan sürekli bir önceki fotografa geri dönüp secmediginiz ayrintilari da bütünüyle görmek, önceki fotografi tümüyle anLamak düsüncesi gecmektedir, fakat sectiginiz ayrintilarin sundugu yeni fotograflar geri dönüsünüzü geciktirir hep. Bir gün ilk fotografi animsamadiginizi fark ettiginizde kayboldugunuzu anlar, ama yeni secimlerinizin cazibesiyle bunu umursamazsiniz. Bu yüzden, hikayesini anlatabilen bir fotograf hikayecisine rastlanamamistir simdiye dek. Onlar, cikis sandiklan fotografa rastLayana dek kendi fotograflanmn labirentinde dolasirlar öylece. Oysa cogu labirentin cikisi, girisidir ayni zamanda.