Kahkaha Kasabasi

Gülümseyince dünya cicek acar
Altay Öktem, hayata gülen gözlerle bakmamizi sagladigi Kahkaha Kasabasi ile gökyüzünü saran kara bulutlari günesin gülec yüzüyle dagitiyor; icimizi yasama sevinciyle dolduruyor.
Kötüyle iyiyi, korkakla cesuru karsi karsiya getirip büyülü bir serüvende bulusturan bu neseli masal, el ele verip gönül cokluguyla tüm sorunlarin üstesinden gelinebilecegini gösteriyor.
Berna Dörtpinarin kipir kipir resimleri esliginde binbir cesit bitkiye ve hayvana kucak acan kitap, insanin dogayla arasindaki iliskiye fantastik bir pencereden bakiyor.
Tüm sakinlerinin günün yirmi dört saati gülümsedigi, üstüne üstlük günde en az sekiz kere de kahkaha attigi bir kasaba düsünün. Küslügün, darginligin ve kirginligin kiyisindan bile gecmedigi; sadece dostlugun, kardesligin ve dayanismanin hüküm sürdügü bir sevgi ortami... Oysa eteklerine kuruldugu dagin hemen ardinda kimselerin yüzünün gülemedigi bir baska yasam alani, Somurtuk Köyü uzaniyor. Üzüntüden tavuklarin yumurtlamadigi, ineklerin süt vermedigi bu köyde herkesin yüzü asik, ici buruk.
Peki nasil olur da ayni dagin iki yamacinda birbirine bu denli zit iki ayri hayat yasanabilir
Kahkaha Kasabasinin neseli cocugu ile muzir tavsani Sasa, meraklarina yenilip gizlice Somurtuk Köyüne dogru yol aldiklarinda kendilerini neyin beklediginden habersizdir. Suyu akmayan bir cesme, dallari olmayan bir agac, hatta icinde köpek olmayan bir köpek kulübesi... Bir seyler yapip karsilarindaki esrar perdesini aralamali ve köyü sen kahkahalarin yeri gögü inlettigi bir yere dönüstürmelidirler. Ama nasil
Tabii ki sevginin ve dayanismanin gücüyle Eger kalben istersek ve bunun icin mücadele edersek en corak araziler yeserir, kurumus sular cagildar, adi Somurtuk olan bir köy bile aniden Kahkaha Köyüne dönüsebilir.
Hüznün yerine sevinci, gözyasinin yerine kahkahayi koyan bu icten masal, doganin renklerinden ve güzelliklerinden mahrum kalanlarin hayatlarini güzellestirmek icin okurlari harekete gecmeye cagiriyor.
Cünkü dünya, gülünce cok daha güzel...