Ekotoplumculuk

Neo-liberalizm insan aktivitesinin özünü, sadece ve sadece ekonomik faaliyetlere indirgedi. Oysa ekoloji ve sosyal doku üzerinde yikici etkileri kanitlanmis olan bir üretim bicimi ile karsi karsiyayiz. Bu model insanlara, rekabet mantigina dayali tek bir bakis acisi sunar.
Bu egemenlik savasi mantigidir ve digerinin mallarina sahip olmak, bilgisini ve anlamlarini calmakyakalamak demektir. Bu modelde, yasam projesinin yoksullugu, sahip olma tüketme, sahiplenme, hükmetme düzeninde ve Pascalci anlaminda eglence yoluyla uyarilma
seklinde yüzeysel bir olguya indirgenir.
Sahip olma dürtüsünü Gandhi su cümlesiyle elestirir Gezegende herkesin ihtiyacina yetecek kadar varlik vardir ama herkesin sahip olma duygusunu tatmin edecek kadar yoktur.
Bu mantik karsisinda Pierre Rahbinin mutlu ayiklik dedigi veya Majid Rahnemanin gönüllü sadelik olarak adlandirdigi karsit bir mantik yer alir. Cogunlukla önemsizlestirilmis olan var olma terimini öne cikartan esenlik ve yasam sanati mantigidir bu.