Het recht op water en overheidsopdrachten

Het universele recht op water is een fundamenteel recht van de derde generatie, terwijl Frankrijk sinds 2013 het recht op water en duurzame energie in de belangrijkste huishoudens heeft verankerd door de vermindering van energie en vooral water te blokkeren. Uit deze ,,Franse Revolutie'' nummer II blijkt dat de binnenlandse consument is beschermd, die op internationaal niveau een potentiile producent van elektriciteit is geworden (''prosumer''). De Franse zaak is een voorbeeld van het verschijnsel ,,hydratatie van rechten'', dat bestaat uit een gunstig effect van het recht op water op ten minste n sector, waarop het in het bijzonder gericht is, terwijl hydratatie ook andere rechten kan bevorderen (bijvoorbeeld familie en gastvrijheid versus huisvesting, in het Franse geval). Bovendien blijft water een speciale kwestie bij overheidsopdrachten (aparte richtlijn 2014/25/EU, gedeeltelijke uitsluiting van richtlijn 2014/23/EU). Dit boek is zeer nuttig voor professionals op het gebied van overheidsopdrachten of voor degenen die hun fundamentele rechten willen uitoefenen en bevorderen, met name op het gebied van water en duurzaamheid op het gebied van water en energie.

Antonio Maniatis es doctor de Derecho Público de la Universidad Paris Nanterre y abogado. Ha sido docente del Derecho de Contratación Pública en la Facultad de Ciencias Sociales de la Universidad de Castilla-La Mancha. Es miembro del Observatorio de Contratación Pública y autor de muchas publicaciones.