Ayin Egrisinde

Bugün lal bir gül goncasi gördümhayret hangi arada yetistin de ciktin insan icine,ne vakit Demirden parmaklik vardi önünde,kirmaya niyetli gövdesini dayamis kanatiyordu hürriyet pahasina.Yapragindaki gayretkes karincaninkendinden büyük umudundan güc aliyordu besbelli. Evet umut ciseliyordu bugün,karbeyaz düslerimi ertelemeye degecek kadar güzel Fakat umut gelecege ait degildi,bugüneydi. Bugün ölsemdedim,mutlu ölürüm Muhtemel dudaklarimdaasili kalir bir mavi gülücük sonsuz genislikte. Ve bir siir cikar ceplerimden huzura dair. Yüzümde görünmez bir tek iz ne pismanlik ne de kederden. Evet bugün ölsem mutlu ölürüm,yanimda bir gülüsümü götürürüm. Bütün umudumu dünyada birakirim yürek yürek Umut kalanlara lazim...