Systemy ochrony i odpowiedzialno¿ci osób chorych psychicznie w DRK

Prawo kongijskie jest nieadekwatne w kwestii osób chorych psychicznie. Kilka przepisów reguluje t- kwesti- w sposób rozproszony i nieskuteczny. Pocz-wszy od rozporz-dzenia nr 11-83 z dnia 14 lutego 1959 r. w sprawie zakwaterowania osób, których swobodne przemieszczanie si- by-oby niebezpieczne dla nich samych lub innych osób, które jest nieuchronnie przestarzäe, po kilka przepisów kodeksu rodzinnego, w tym art. 298-309 i 713, systemy ochrony i odpowiedzialno-ci osób chorych psychicznie opieraj- si- na kulach ustawodawcy, który wykazuje nieudolno--, która nie ma nazwy. Ustawa nr 15/022 z dnia 31 grudnia 2015 r. zmieniaj-ca i uzupe-niaj-ca dekret z dnia 30 stycznia 1940 r. w sprawie kodeksu karnego nie by-a wystarczaj-ca, pomimo jej wk-adu, aby zaj-- si- systemami ochrony i odpowiedzialno-ci. Wyräaj-c pragnienie wprowadzenia szczegó-owych przepisów dotycz-cych zdrowia psychicznego, zäo-eniem niniejszego opracowania jest nic innego jak dostosowanie przepisów ró-nych wy-ej wymienionych kodeksów do rozwoju neuropsychiatrii w celu skutecznej ochrony i odpowiedzialno-ci osób chorych psychicznie.

O autor deste livro tem uma pós-graduação em Direito pela Universidade de Lubumbashi, um bacharelato em Filosofia pela Pontifícia Universidade Urbaniana e um bacharelato em Teologia pela Universidade de Santo Agostinho em Kinshasa. Atualmente lecciona na Universidade de Lubumbashi/Faculdade de Direito.