Benim Gibi Biri

Agir ama güclü adimlarla köprüye dogru yürüdüm; yürürken, simsiki siktigim yumrugumu öbür elimin avucu icine vura vura Ben yalniz degilim Ben yalniz degilim diye tekrarliyordum solugum altinda. Ben yalniz degilim Bunu yalnizca kendime degil, üstünden gectigim yollara, camlara, cimlere, kayalara söylemek, ucurumlarin ucunda durarak avaz avaz göklere haykirmak istiyordum... Ben yalniz degilim Eti etimden, kani kanimdan biri olacak yani basimda. Haksiz suclamalara ugradigim zamanlarda sucsuzlugumu savunacak biri olacak yani basimda. Yeniden gurbet yollarina düstügüm takdirde, benimle birlikte yürüyecek; öfkemi ve hüznümü anlayacak biri olacak yani basimda. Yürüdüm, yürüdüm. Bayiri tirmandim. Bayiri indim. Ormanda mese agaclari arasinda yürüdüm. Irmagin kiyisinda dizlerimin üstüne cökerek soguk suyla yüzümü yuvdum; basimi gökyüzüne kaldirarak esintiyle, günes isiklariyla yüzümü kuruladim; ve barakaya yeni bir insan olarak döndüm. Magdalena yenilestigimin farkindaydi vücudunun karsiti bir mutlulukla bakti yüzüme. Mutlu musun diye sordu. Mutluyum, dedim.