Dipteki Sizi

Yasamin cilvesi olan sancilari siziya dönüstürmemenin yolu, umutsuzluga
kapilmamaktan gecmekteydi. Mücadele varsa; sonunda ya basari ve mutluluk ya
da hic bitip dinmeyen, vur-kac yapan bir sancilar nöbeti vardir. Yasamin bütün
hengameleri karsisinda gel-git sancilarini siziya dönüstürüp, icinde yuva yapmasini
engellediysen, korkma Yasam hep senden yanadir. Insanca yasamak icin diren
Kisacik ömrümüzde yasadiklarimiz, hayati tek basina yasayan babam icin hep
ruhunun derinliklerinde, kuytu bir yerlerde, dipteki sizi; bende ise sanci olarak
devam etti. Babamin sürekli kimsesizliginden yakinmasi, eliyle kalbinin üstünü
göstererek, Suralarda bir yerde hic dinmeyen bir sizim var, diye dillendirmesi;
beni sürekli dipteki sizinin bir ömrün biriktirdigi, iyi-kötü yasanmisliklarin tortusu
oldugu yönünde düsündürüyordu. Sizi babamdaydi, sanci bende. Belki de
yaniliyorum; ama, Sancisiz yasam, yasamaya deger degildir, diye düsünüyordum.
Mücadelemiz ruhumuza, moralimize can suyumuzdur. Canli kalmak icin
ictigimiz bu can suyu, icimizdeki yüregi sikan bir el gibi hep bizimle beraberdir.
Yüregimizin her sikilisi, bütün bedenimizi etkisi altina alan bir ic sikintisi, yürek
sancisi olarak yüzümüzden ve mimiklerimizden disimiza tasar. Elimizde degildir
yasananlari yeniden dizayn etmek. Elimizde olan, yarina hazir olmaktir.