Zihin Celen Sonsuz Yetenek

Zaman hem kisitlayici hem de aciklayiciydi. Üstü örtülü her bilgi zamani geldiginde saklandiklari yerden cikar ve sahibini bulurdu. Nehire verilen bütün bilgiler kulagina fisildanan sözlerden ibaretti. Ona fisildayan kimdi bilmiyordu. Zamani gelene kadar da ögrenemeyecekti. Zamani geldiginde ise herkes gibi o da unutacak, normal hayatina geri dönecekti. Nehirin kulaginda baslayan o tuhaf sesle korunan Alev, Su olarak hayatini sürdürürken, dünya degisecek onunla birlikte Dilek Irkina meydan okuyanlarla amansiz bir savas baslayacakti. Zaman her seyin ilaciydi. Zaman yasanmadan öngörülemez, yasandikca gecmisteki sirlar acilir, icimizde tasidigimiz bütün gizler asikar olurdu. Kimileri unutur, kimilerine de unutturulurdu. Tasiyamayana yetenek bahsedilmez, sonsuz yetenek de herkese verilmezdi. O simdiye kadar yasayan hicbir varliga teslim edilmemisti. Ancak kalpten istenir, hak edene teslim edilirdi. Ne almasi kolay ne de kullanmasi mümkündü. Kisi tam olunca kavrar, az olunca onu kullanamazdi. Inanc kisinin icinde tasidigi en önemli güctü. O gücün önünde hicbir sey duramazdi. Iste böyle bir ortamda dogdu Su Simdiki dünyada ilk ve tek sonsuz yetenekle dogan Su, yetimhanede büyümüs ve ayni sokakta karsilastigi Toprakla yollari kesismisti. Kader onlari tam da on dokuz yasina girerken ayirmisti. Onu bulmak icin her yolu deneyen Su, yeteneklerini kesfettikce insan olmadigini anlayacak ve gecmisin sir perdesi bir bir aralanacakti. Kader aglarini örerken insanoglunun ne hissedecegini hesaba katmaz. Tuhaf karsilasmalar, imkansiz görünen olaylar meydana gelirken hicbir seyden haberi olmayan ademoglu tuhafliklari cözmeye calisir. Oysa yeteneklilerle dolu bir dünyada bunu yapmak olanaksizdir.