Caylak

Hayati anladikca kapisini caldigim isletme sahiplerinin hepsine simdi hak veriyorum. Günümüz sartlarinda, yasamin ciraga tahammülü yok. Mesaiye basladigin an, calisacagin müesseseye katkida bulunamiyorsan is yerine yük, maliyetsin. Bir caylaga kapi acmak riskti, onun icin de hicbir isletme zamani risk etmek istemezdi, etmedi de...
Bir kendime, bir de verilen egitim sistemine sitem ediyorum. Dogrusu sistem de kendi dal-gasindaymis, hayata karsi hantal kalisimdan anliyorum. Sadece bir örnek verecegim, matemat-ikte türev konusu vardir. Türevin sosyal hayatta ne ise yaradigini, neden bu konunun ma-tematik dersinde yer aldigini hocalarimdan degil, bir cayci arkadasimdan ögrendim. O da ziraat mühendisi Arif, kahvehanede cayci. Kahvehaneyi kapamaya yakin, müsterinin biri cay istedi. Arif, cayi dolduracak ki bitmis. Cay kalmadi, baska bir sey vereyim. dedi. Adam ille de cay istiyor. Mecburen Tamam. dedi. Demlige sicak su ilave etti ve Cayin türeviyle idare etsin. dedi ve ben, Ne Türev mi dedim. Evet, türev. Matematikteki türev. dedi.
O zaman anladim ilk demledigin cayin, ikinci defa demini almak; o cayin türevini almakmis ve bunu anladigimda yas yirmi alti, benim icin her is bitmisti. Bu örnek gibi onlarca vere-bilirim.
imdi suc kimin, benim mi Eger ben kendimi yetistirecek olsaydim devlet neden bunca za-man bana bosu bosuna imkan sagladigini zannetmis Beni adam gibi egitseymis, birakma-saymis ortada
Keske bir ustanin cayini tasisaydim yillarca, elim nasirli yüzüm yagli olsaydi ama adam olsaydim sokakta...
Salla basini al maasini, eger bir devlet dairesine adim atarak adam olunuyor olsaydi
Bizim dönemimizde adami olmayani, adam etmiyorlardi.
Kim sallardi ki Dabanali Kadirin oglunu
DURAN KANDEMIR