Oriëntalisme en de voortzetting van het Engelse Oratorium

Oriëntalistische analyses in de muziek explodeerden het veld van de muziekwetenschap in de jaren tachtig en negentig. Het onderzoek naar het oriëntalisme in heilige genres ontbreekt echter nog steeds. In deze studie onderzoekt Elissa Keck aspecten van het oriëntalisme binnen het Engelse oratoriumgenre, met name het Belshazzarfeest van William Walton (1931). Keck stelt dat dit oratorium de oriëntalistische ideologieën weerspiegelt door middel van binaire tegenstellingen die de overwegend negatieve stereotypen van het Midden-Oosten bestendigen. Door de sociale, politieke en muzikale context van Belshazar's Feast in het interbellum van Engeland te onderzoeken, put Keck uit achttiende tot en met twintigste eeuwse westerse composities die zich op vergelijkbare wijze aan het Oosten toe-eigenen. Als we dit oratorium onder de loep nemen, zien we dat Walton zich houdt aan de standaard tonale, harmonische en orkestrale betekenissen van het oriëntalisme zoals die door de oriëntalistische componisten voor hem zijn vastgesteld. Keck stelt dat Walton's blootstelling aan het Oriëntalisme van jongs af aan, en de opkomende nationalistische sentimenten in Engeland tussen de oorlogen, zijn opvatting over het Oosten als een plaats van geweld en barbaarsheid hebben gevormd, terwijl hij het Westen, dat door de Israëlieten in Belshazzar's Feast wordt afgeschilderd, als rationeel en beschaafd heeft gepromoot.

Elissa Keck es licenciada en Teoría de la Música por el Carson-Newman College de Jefferson City, TN, y tiene una maestría en Musicología por la Universidad de Tennessee, Knoxville. Actualmente enseña como profesora adjunta de música en el Walters State Community College en Morristown, TN.