Sakiyanin Alametifarikasi

Sakiyanda bütün evlerin kapilari ayni anda calindi. Calindi calinmasina ya, kimse tenezzül edip de kapisini acmaya yanasmadi. Insanlar, zamanin dokusunu bozacak her cabayi pesinen reddettiklerinden; yasamlarina sündüre sündüre bir cekyatlarinda, bir yataklarinda, bir kuyu baslarinda, bir kahve köselerinde, artik nasil ezberledilerse öyle devam ettirdiler. Kayip bir gecmisten beri yapilan o büyük ikaz duyulmadi. Kimi zaman sert rüzgarlar caldi bu kapilari; kimi zaman ekinleri cürüten, taslari catlatan bir yagmur; kimi zaman da cildirmadan ölmenin mümkün olmadigi bir hastalik... Ersin Yilmaz, Sakiyanin Alametifarikasi adli ikinci öykü kitabinda yangin metaforu üzerine sisli bir sehir insa ediyor.