Dagin Ardinda

Tipinin basladigi sabah... Onu bile bile tek basina, yalniz biraktim. Erkenden
uyanmis olmama ragmen mahsus gec gittim eve. Tek basina kalip mücadele
etmeyi ögrensin istedim ama kapiyi actigimda perisan haldeydi. Elini kapiya
yapistirmis, aglamis, cok üsümüs ve sobadan zehirlenip öldügümü kurarak
kafasinda cok korkmustu. Pismanlik duygusuyla simsiki sarildim. Her gecen gün
cogalan, büyüyen... Bitti desem de bitmeyen bir duyguyla onu sevdigimi... Amma
velakin asilamaz sikintilar bir yana Nesenin beni sevdigini sanmiyorum. Benim
varligimdan güc aliyor sadece. Hissettigi sey bu.