Nawadnianie s¿on¿ wod¿ i azotem na podk¿adkach guawy

Uprawa guawy na nawadnianych obszarach pó-pustynnej pó-nocno-wschodniej Brazylii ma ogromne znaczenie spöeczno-gospodarcze. Przede wszystkim, ze wzgl-du na ograniczenie jaköci wody do nawadniania w tym regionie, konieczne jest zbadanie technik umöliwiaj-cych wykorzystanie s-onej wody w uprawie tego gatunku. Celem tego badania by-a ocena tolerancji podk-adek guawy na zwi-kszone zasolenie wody irygacyjnej, przy nawöeniu ró-nymi dawkami azotu. Döwiadczenie przeprowadzono w szklarni w Centrum Nauk i Technologii Rolno-Spöywczych Uniwersytetu Federalnego Campina Grande (CCTA/UFCG), zlokalizowanym w gminie Pombal - PB. Eksperyment zaprojektowano w randomizowanych blokach, w uk-adzie czynnikowym 5 x 4, z zabiegami odnosz-cymi si- do pi-ciu poziomów przewodnöci elektrycznej wody do nawadniania (ECa) 0,3; 1,1; 1,9; 2,7 i 3,5 dS m-1 w interakcji z czterema dawkami azotu (N): 70, 100, 130 i 160% N zalecanej dawki dla sadzonek guawy. Zastosowano cztery powtórzenia, z dwiema u-ytecznymi rölinami na jednostk- döwiadczaln-, gdzie oceniano genotyp gujawy Paluma.

Uköczy- studia z zakresu agronomii i ogrodnictwa tropikalnego na Uniwersytecie Federalnym w Campina Grande. Ma döwiadczenie w agronomii, z naciskiem na produkcj- rölinn-, zarz-dzanie jaköci- wody i odzyskiwanie gleb dotkni-tych solami, pracuj-c g-ównie w produkcji nasion oleistych i tropikalnych gatunków owoców, wykorzystuj-c zasolon- wod-.