Siirler

Ne zaman ki artik anlamak ve anlasilmak sinirlari asti, muhabbette kelimeler anlamini yitirdi, gözlerin ve gözyaslarinin, kalbin ve kalpsizligin anlattiklari cümlelere sigmadi ben de yazmaya ve yazdiklarimi biriktirmeye tekrar basladim. Bu kitap da öyle olustu. Biraz hüznüm, biraz kizginligim, biraz korkum, biraz ümidim, biraz ümitsizligim, biraz sevgim, biraz özlemim, biraz sitemim, ... derken kendimi tatli bir yazma heyecani icerisinde buldum. Zaman zaman artip zaman zaman azalsa da bu heyecan henüz dinmedi. Önceleri farkli farkli üsluplarda, farkli farkli konularda örnekler yazdim, bunlarin bir kismini kitabima aldim bir kismini almadim. Sonralari icimi yakan ve ruhumu daraltan konularda kendime, sevdiklerime, yasadigim sehre ve ülkeme seslenmek istedim. Yazmak bana iyi geliyor. Ruhumun hafifledigini hissediyorum.