Türkiyede Islamcilar ve Hilafet

Hilafetin kaldirilmasinin ve Müslümanlarin birlik halinde olmamasinin Islamci dergilerde zaman zaman Simamesi kopmus tesbih tanesi gibi daginik ifadesiyle tarif edildigine rastlariz. Sik basvurulmasa da, zamani asip gelen güclü bir ifade oldugunu düsünüyorum; 1970lerde de günümüzde de -mesela TRTdeki Payitaht Abdülhamid dizisinde- karsimiza cikiyor. Sünni-Müslümanlarin yasadiklari siddet olaylarina karsi verdikleri tepkilerde bu daginik olusun gücsüzlük olarak yorumlanmasi ve hilafetin onlari koruyacak bir güc gibi sunulmasi yaygin bir anlatidir. Fikriye Yücesoy, Türkiyede Islamciligin sihirli bir konusunu ele aliyor; Islamcilarin bu kavrama yükledikleri anlamlari, onu aracsallastirma bicimlerini, hilafet sembolizminin tezahürlerini inceliyor. Türkiyede Islamcilar ve Hilafet, radikal Islamcilik ile ana akim Islamciligi kuskusuz etkilesimsiz olmayan iki spektrum olarak ele aliyor ve her iki spektrumun dergilerinde gezintiye cikiyor. Hilafet söyleminin, kolektif hafiza kurma islevine egiliyor. Hilafet söyleminin AKP döneminde ve Yeni Osmanlicilik baglaminda aktigi mecra, yine bu dönemde Kürt sorununa yaklasimda hilafet kavraminin kullanimlari da, calismanin odaklari icinde bulunuyor.