Benaderingen Voor Het Beheer Van de Weescrisis Van Oeganda

In de literatuur over sociaal beleid in de Derde Wereld, waarvan Oeganda deel uitmaakt, wordt kritiek geuit op de diensten voor maatschappelijk werk als slecht beheerd, slecht gefinancierd en gekenmerkt door een buitensporige afhankelijkheid van ongeschikte genezingsdiensten. Oeganda, geconfronteerd met het groeiend aantal aidswezen en de slechte staat waarin de instellingen voor kinderopvang verkeren; heeft een andere aanpak nodig. Met behulp van overwegend secundaire bronnen; de boekkritieken hadden eerder betrekking op ontwikkeling in het algemeen en gemeenschapsontwikkeling in het bijzonder. Er wordt een op de gemeenschap gebaseerd model voorgesteld met de doelstellingen: het bevorderen van participatie in de gemeenschap, organisatieontwikkeling, concrete voordelen, sociaal leren en het versterken van een gemeenschapsgevoel. Het proces van organiseren wordt voorgesteld en omvat: pre-entry, contact / entry, gemeenschapsanalyse, populaire actie en evaluatie. Een dergelijk proces zal deelname aan projecten bevorderen, wat kan leiden tot empowerment van de gemeenschap in alle aspecten van het gemeenschapsleven. een verandering in de opleiding van gemeenschapswerkers, inclusief politieke en sociale idealen, wordt aanbevolen.

The Author holds a Ph.D from Johannes Kepler Universtat, Austria, MA from McMaster University, Canada and BA in Social Work and Social Administration, Makerere University, Uganda. She has specific skills in mobilizing communities to take part in their own development. She is currently as a consultant on several projects.