Kus Bakisi

Gidecek bir yerim var fakat telasim yok. Kendimi, akip giden bu kalabaligin merkezinde gibi hissetmek istiyorum. Sanki insanlar dükkanlarin kapisina cikip bana bakiyorlar, yoldan gecenler birbirlerini dürtükleyip beni gösteriyorlar gibi bir fanteziye kapiliyorum. O an icin, ben varim sadece. O anda Sbütün dügünlerde gelin, bütün cenazelerde ölü oluyorum. Isini gücünü birakip beni seyredenlerin bakislari esliginde yürümeye devam ediyorum. Her sey ve herkes ben yürürken duruyor, bir tek ben yol aliyorum Kendimi gezdirdigim ve egledigim günün sonunda, kendimi hep böyle eglemis olsaydim nasil olurdu diye düsünmeden edemiyorum. Icimde kim bilir kacinci turunu atan bazi cümleleri artik disari salmam lazim. Baska istek sarkilarim var artik. Radyonun nostaljisi baska, ama telefona müzik indirmek diye bir sey var artik. Ne yapalimNe istedigini degil belki ama ne istemedigini cok iyi bilen, kimilerince kücük meseleleriyle, kendi yolunda bir türkü tutturmaya calisiyor Güzide. Ne herkes gibi olmak ne de hic kimseye benzememek gibi bir derdi var aslinda. Kendi hikayesinin kahramani o da, hepimiz gibi