Unutma Bizi Dolmasi

Cok uzak degil, yarin öbür gün, yerine yerlesir yerlesmez,
bahcedeki erik agacini izleyen baskalarinin gözleri
olacakti, onunki degil Erikler iri yesil misketler gibi
dallarda patladiginda sulanan agiz onunki olmayacakti,
neseli kollar erik dallarini asagi cekerken kendisi üst üste
yigilmis kemiklerin üzerinde yatacakti, rahatsiz hep
rahatsiz. Topraga verildigi gün, günesin yine utanmazligi
tutacak, parlayacak da parlayacakti.
Gülhan Davarcinin kahramanlari hayatin akisi icerisinde
önemsizmis gibi görünen ama aslinda o akisa yön veren
duygularla bas basalar Bazen, her sey yoluna girecekmis
hissi veren, bazen de bir lekeymiscesine üzerimize yapisip
kalacagini gelisinden anladigimizDuygular gibi
kahramanlar da gelgitli, temkini elden birakmadiklari
anlarda coskunun ya da karamsarligin esiri etmiyorlar
kendilerini, bir kösede baslarina gelecekleri
kabullendikleri anlarda ise dünyanin hemen yok
olacagina inanmis insanlarin o umutsuz gözleriyle
bakiyorlar etrafa.
Unutma Bizi Dolmasi, gecip giden hayata, hayatin icinden
bize kalanlara dair öyküler