Kül Tigin - Kiliclarin Günü

Büyük bir zafer kazanan Bilge Sad, kan kesmis genis ovada kardesi Kül Tigini ararken Kül Tigin ise sabirsiz bakislariyla ölü ve yaralilarin arasinda dolasiyor ve canini kurtaran Isbarayi ariyor ama bulamiyordu. Bütün cabalari faydasiz kalan Kül Tigin büyük bir hayal kirikligina ugramisti. Kanlar icinde yerde yatan iri kiyim bir cesetten bakislarini ayirip dogrulan Kül Tigin kendisine dogru at süren agabeyini gördü.
- Narani duydum, savas alanina bir kurt gibi daldigini gördüm, ancak sonra seni gözden kaybettim. Ugras sona erdi, savas bitti. Ne diye deli danalar gibi ortalikta dolanip duruyorsun, Kül Tigin
- At usagimi ariyorum, agabey.
Bilge Sad sasirmisti.
- Senin at usagin mi var Sen yaninda hic at usagi gezdirmedin ki Yakinimda koruma istemiyorum deyip, dört yasindan beri gölgen gibi seni takip eden Aktogay ve Tulgayi da yillar önce basindan savdin. Tigin oldugunu unutup bir serseri, bir Kirgiz gibi tek basina gezer oldun.
Kara gözlerinde savasin atesi sönmemis olan Kül Tigin öfkeli bir ses tonuyla, Ayni seyleri tekrarlamaktan bikmadin mi, agabey Bir ata ihtiyacim vardi dedi ve olani biteni kisaca anlatti.