Zincirkiran

... Annesinin tutumu yüzünden tehlikeli bir ormana dönüsen lunaparktan ve araba
seklindeki canavarlardan kurtulmak icin dehsete kapilan Cumali, ellerini acarak annesine
bakarken ne yapmasi gerektigini bilemiyordu. Sagindan solundan carpan arabalarin arasinda
sikistigindan tam anlamiyla bir cikmazi yasiyordu. Bu hal karsisinda kaslarini catan annesi, Ne ellerini acip duruyorsun Cumali diye sesleniyordu, Bana bakma öyle. Ellerini acip
duracagina önündeki direksiyonu tutsana.. Ikide bir arkasindan önünden vuran arabalarin
siddetiyle sarsilan Cumali önündeki direksiyonu göremiyordu. Nasil görsündü ki, onun
derdine care oyuncak arabaya monte edilen bu direksiyon degildi ki. O, suclu gözlerle sagina
soluna bakinirken kendi direksiyonunu ariyordu. Benliginin kumandasinin baskalarinin
elinde olmasina katlanamadigi icin gözleri bulanmis, dudaklari börtmüstü. Diger cocuklarin
gülüsleri ve mekanik gürültüler yüzünden aglayisini da duyan yoktu...