Hayat Devam Ediyor

Her insanin hayati maceralarla doludur. Ben bunu bilir bunu söylerim.
23 Nisan 1972de dogup büyüdügümüz yerlerden ayrilarak, ülkemizin dogusundan batisina göc etmistik. Süphesiz bu cok önemli bir dönüm noktasiydi.
24 Kasim 1982de 22 aylik ilk bebegimizi kaybetmemiz cok büyük bir aci olmustu.
Rahmetli babamin cok emek verdigi, meyve agaclari yetistirdigi yerlerimizin istimlak edilmesi özellikle babam icin cok büyük bir yikim olmustu.
17 Agustos 1999 Marmara Depremi hayatimizda karsilastigimiz ve hala icimizi kanatan cok büyük travma idi.
02 Nisan 2001de uzun bir tedavi sürecinden sonra babamizin vefati, 21 Mayis 2005te kirk günlük tedavi sürecinden sonra annemizi kaybetmemiz tattigimiz derin acilar olmustur.
Henüz zorunlu emeklilik yasimin dolmasina sekiz sene varken emekli olmam, cok sevdigim meslegimden, ögrencilerimden ayri düsmüs olmamdan dolayi ruhumda derin yaralar acti.
31 Aralik 2019 günü Ankara Sehir Hastanesindeki ameliyatim hayatimi alt üst eden bir olaydi.
Benim hayatimi bu kirilma noktalari sekillendirdi desem yeridir.
Icimde bir memleket sevdasi var. Gezemedigim, göremedigim yerler var. Insallah gideriz, gezeriz, görürüz. Nasipten öte bir sey olmuyor. Gezdigim yerleri yazip okuyucularla paylasmak Aklim Yollarda Kaldi kitabimla nasip oldu.
Bu kitapta da dilim döndügünce hayatimin dönüm noktalarindan ve bunlardan aldigim derslerden bahsetmeye calistim.
Benim kusagimin ortak ya da benzer hikayeleri oldugundan yayimlanmaya ve okunmaya deger gördüm ve bu kitabi yayimladim.