Akip Giden Hayatlar

Yasam nehirler gibi akip giderken gelecege ait planlar yapilir. Bu sürecte insan en cok kendiyle konusur. Veli de kendisini sikca kendisiyle konusurken yakaliyordu. Hatta baskalariyla konusmayi azaltmisti. Ta ki renkli elbiseler giyen bir kadini taniyincaya kadar. 0 ve onun yasamina getirdiklerinin esliginde kendine olan yolculugunu sürdürüyordu. Yasamina giren bir cocukla bazi duygularin hasretini dindirirken, gurbetin acisini bir türlü azaltamiyordu. Veli de hayatini herkes gibi ülkesinde gecirmeyi umuyordu. Günün birinde kendisini yasamin gurbet kiyisinda buldu. Yasam kus gibi ucup gittigi yerde yok olurken, kondugu dalda var oluyordu. Bu varoluslardaki karsilasmalar neler getirecekti 0 da bilmiyordu. Cocuklugun sokaklarinda dolasirken aradiklarimiz, bir türlü sahip olamadiklarimiz miydi Bir türlü neyi arayip da bulamiyorduk Kendimizi mi Uzaklar ya da bir baskasi care olur muydu Iste akil ile yürek arasinda gidip gelen duygular. Hangisi maglup gelecekti Akil mi yürek mi Ne güzeldir konusmadan anlasilmak. Eger etrafinizda sizi konusmadan anlayan birileri varsa, cok sanslisiniz demektir. Hayatlar nehirler gibi akip gidiyordu. Akip giderken de kiyilardan aldiklari kadar kiyilara biraktiklari da vardi. Yasam da sürprizlerle doluydu. Ona ait planlar yapilirken, o hep kendi bildigini yapardi. Bunu bilmemize ragmen plan yapmaktan asla vazgecmeyiz. Umutlarimizdi bizi var eden, yarinlarin daha iyi olacaginin haberini veren. Yoksa karanlik olurdu bu dünya. Umutlar yarinlarimiza isik tutuyor.