Benim Kati Yüregim

Yaslanmis anne babasini ziyarete gelen bir genc kadin, merakli bir kiz cocugu, uzun yillar boyunca görüsmemis iki eski dost, hayal kirikligiyla evine dönen bir kadin, evden eve sürüklenen bir müzisyen... Özleyen, kavga eden, mektup yazan, dertlesen, kusak catismasi yasayan insanlar...
Okur, Helen Garnerin az sayidaki ama ustaca firca darbeleriyle yarattigi ve empatiyle yaklastigi bu karakterlerin hayatina bir noktadan, bir olayin tam ortasindan giriyor ve secilmis siradan anlarin, icsel catismalarin canlandirildigi kücük sahneleri izledikten sonra da cikiyor. Sakin ve zarif bir duyarlilikla, gevezelikten uzak, acik ve dürüst bir anlatimla kaleme alinmis bu öyküler okurda basta fark etmedigi derin izler birakiyor.
Garnerin öykülerinde kartpostallari andiran bir seyler var Özenle kaydedilmis görüntüler, gösterilmeyen daha sert gerceklikleri akla getirerek bir anligina gözümüzün önünde cakiveriyorlar. New York Times
Esit ölcüde sefkatli ve serinkanli... Garner insanin kirilganligina dair derin bir anlayisla, askin, hafizanin ve pismanligin hassas isleyisleri hakkinda yaziyor. Economist
Titiz bir nesnellik, derin bir kisisellik. Kate Atkinson