Kirik Sizisi

Sonra da dönüp acaba hafizamdan bu yüzü silmek istedigimden emin miyim, diye sik sik kendinize sordugunuz bile olur. Bir insan olarak Ismail de benim icin böyle hayat boyu izlerini silemedigim hatiralar, cevaplayamadigim sorular, kurtulamadigim bir yüz, belki de hicbir zaman hikmetini anlayamadigim derin bir muamma olarak kaldi. Peki, ben memnun muydum bundan, evet.. Huzursuz muydum, evet.. O yaslarda tasinabilir bir yük müydü benim icin bu, nasil tasidigimi bilmesem de evet.. Cünkü insanin bu hayatta tasiyamayacagi bir yük yoktur. Dahasi da var, yükünü seviyor insan... Sevecek bir tarafini buluyor. Hayatimin daha sonraki yillarinda, bazi sorularin illa cevaplanmasi gerekmedigini de ögrendim. Sadece birer soru olarak önemli ve anlamliydi onlar benim icin. Kirilma anlarinin hikayelerini anlatiyor Hüseyin Su. Nahif bakisiyla kalemini kahvehane camlarindaki yazilarin arasinda siliklesenlerden rizkini cer cöp icinde arayan mültecilere, delilerden dünyaya tamah etmeyenlere, doktorlardan sözünü yemeyenlere gözümüze batmayan, batmadigi icin rahatsiz olmadigimiz, rahatsiz olmadigimiz icin bir sey yapmadigimiz; kendimize yaklastirmadigimiz, yakinligimizi fark etmedigimiz insanlarin hikayelerinde gezdiriyor. Nahif bir ruh icin sizisi gecmeyen agir bir yükü sirtindan indiriyor Kirik Sizisinda.