Efsel

Tanri, bizi belirli zaman ve mekanin icine hapsetmisti. Bizler aciz kullardik. Cünkü zamandan ve mekandan münezzeh degildik. Bu sinirlanmis dünyada karsilasacagimiz kisiler ve olaylar karsisinda verecegimiz kararlar da belli bir ölcüye tabiydi. Irade bende gibi gözükse de hayat; dekoruyla,
oyunculariyla önceden yazilmisti sanki. Bu, bize ögretilmis caresizligin ta kendisiydi. Biz aslinda
hologramdan iradelere sahiptik; bir vardik bir yoktuk.