Szyfr magii

S- -cie-ki przeznaczenia i -cie-ki wyboru. Czasem trudno jest odró-ni-, któr- z nich w-änie pod--amy.
Alicja jest -wie-o po rozwodzie, ma dö- swojej nudnej pracy i gwarnego miasta. Postanawia zacz-- nowe -ycie w Starych --kach - krainie znanej jej z dzieci-stwa, bezpiecznej, zaczarowanej, wci-- jeszcze przesi-kni-tej urokiem babcinych opowie-ci. Uwäa, -e najlepszym miejscem, -eby na nowo odnale-- siebie, b-dzie stary domek w sielskim otoczeniu, wype-niony dobrymi uczuciami i wspomnieniami. Zaskakuje j- fakt, -e gdy przyje-d-a do Starych --k, jeden z mieszkäców czeka na jej powrót, zupe-nie jakby wiedziä o nim znacznie wcze-niej ni- ona sama. To powoduje, -e w pami-ci Alicji wybrzmiewaj- s-owa opowiadanej przez babci- bajki o czarach, innych -wiatach, kluczach i ich stränikach.
Wkrótce Alicja przekona si-, -e nie wszystko jest tym, na co wygl-da. -e czasem wystarczy zamkn-- oczy, -eby dostrzec to, co najwäniejsze.
"Tak d-ugo czekäam na t- chwil-, -e teraz, gdy byli-my niemal na miejscu, czüam, jakbym zaraz miäa podej-- do egzaminu dojrzäöci. Musiäam wzi-- si- w gar-- i dä z siebie wszystko. Gdy mijali-my dom Gruszkowej, wydä mi si- jeszcze mniejszy i n-dzniejszy ni- ostatnio. Zanim weszli-my do stodöy, spojrzäam na Sama, który teraz troch- za mocno trzymä moj- r-k-. By- bardzo blady. Pööy-am drug- d-ö na jego przedramieniu i zapytäam, czy jest gotowy. Jakim- dziwnym sposobem nasze role si- odwróci-y i teraz to ja musiäam dodawä otuchy jemu, mimo -e to mój cäy -wiat miä za chwil- zatrz--- si- w posadach.
- Miejmy to za sob- - odpowiedziä i ümiechn-- si- niepewnie. Jego strach paradoksalnie dodä mi odwagi, jak gdybym miäa by- dzielna za nas oboje. Zrobi-am pierwszy krok i ruszyli-my naprzód."