The Call of the Wild / Als de natuur roept

He staggered, still trying to hold off the cold bite of death.
Hij wankelde en probeerde nog steeds de koude, dodelijke beet van zich af te houden.
He had seen this before, but always from the winning side.
Hij had dit al eerder gezien, maar altijd van de winnende kant.
Now he was on the losing side; the defeated; the prey; death.
Nu was hij aan de verliezende kant; de verslagene; de prooi; de dood.
Buck circled for the final blow, the ring of dogs pressed closer.
Buck draaide zich om voor de laatste slag, terwijl de kring honden steeds dichterbij kwam.
He could feel their hot breaths; ready for the kill.
Hij kon hun hete ademhaling voelen; klaar om te doden.
A stillness fell; all was in its place; time had stopped.
Er ontstond een stilte; alles viel op zijn plaats; de tijd stond stil.
Even the cold air between them froze for one last moment.
Zelfs de koude lucht tussen hen bevroor voor een laatste moment.