Kralicenin Kaprisi

Cagdas kurmacanin usta büyücüsü Jean Echenoz, Kralicenin Kaprisinde okuyucuyu yedi anlati mekanina tasidigi yedi öyküyle karsiliyor. Tuhaf, eglenceli, yikici ama zarif bu öykülerle kendinizi olasiliksizmis gibi görünen -ya öyle degilse- akil almaz olaylar labirentinde bulmaniz isten bile degil. Kis günü trenle, ayrinti hastasi bir bicareyle Parisin banliyösüne sandvic yemeye gidebilir, 18 yüzyildan kalma bir satoda birbirini görünce tokalasan isci karincalar tarafindan sasirtilabilir, antik Babilde kötü Asurcasiyla konusmaya calisan tarihci ve kasif Heredotosun ayak izlerini takip edebilirsiniz. Tüm bunlar belki de görünüsteki tematik keyfliklerinden dolayi kaprislerdir, fakat Echnenozu büyücü yapan da bütün bu öyküleri ince bir iple birbirine tutturabilme yetenegidir. Okunmasi neredeyse aldatici sekilde kolay görünse de ayrintilarin artmasiyla Kralicenin Kaprisi, beklenmedik bir derinligi ortaya cikarir, burada azla cok anlatilir. Varolussal yaramazliklarla dolu müthis bir mizah anlayisina sahip Echenoz, zihnindeki binbir türlü oyunun, ignenin deliginden acaba bu defa ne cikaracaginin, iste bu merak buketinin kokusunu duyurur. Anlayacaginiz epey uzun bir hikaye