Gelibolu

Muharebelerle ilgili olarak kendi askerinin kudretini anlatmaya calistiginda onun büyüklügünü ifade edip, kendince, tam ve dogru olarak anlatabilmek icin vurustugu düsmanin Türklerin gücünün ihtisamini belirtmek zorunda kalmistir Onlarin Türklerin aralarinda ne teslim olmaktan söz ediliyordu, ne de böyle bir sey akillarina geliyordu; böyle yigit ve kahraman bir orduda böyle bir sey olamazdi. Türkler cok iyi savasciydilar taarruzda gözü dönmüs, savunmada metanet sahibi yigittiler; fakat onlarin düsünce özellikleri arasinda kumandanlarimizi bilmece gibi saskinliga düsüren bir takim seyler vardi onlarin akillari Avrupalilara cok acayip gelen bir tarzda calisiyordu. Sürgünleriyle siperlerimize daldilar önlerindeki seyi süpürüp götürdüler. Hiddetli ve siddetli bir düsman. Taarruzumuz bozulup yarildi,ondan sonra tam nelerin olup bittigini anlatmak o kadar zor ki. Bu muharebe icin hicbir sey söylenemez, onu ne kelimeler tasvir edebilir, ne de bir zihin hayal edebilir. Cesur ve kararli Türk saldirilarini savmanin endisesi ve korkusuyla Türkler kanli karsi saldirilariyla müthis savasiyorlardi. Düsmanin Türklerin mukavemetlerinin kirilamaz oldugunu hissederek bizi yok edecek sendeleten bir darbe vurdular; bereket versin Tanri bize acidi. Tanrimiz gercekten merhametliydi ki, Ingiltere baska bir hamle yapmadi da gecip gittiler. diyerek düsmanlarini Türkleri nasil gördügünü anlatirken öte yandan, sadece kendisinin degil, bütün Avrupanin bin yillik köhnemis tek emelini de ifade etmekten kendini alamamistir Türklerin buralari bir daha ellerine gecirmemeleri icin atilan her adimi güvenceye almali. Yapacagimiz taarruz Türk gücünü ebediyen yok etmek suretiyle Türklerin, kurbanlarinin kemiklerinin ve müttefikinin enkazi arasina ebedi olarak itilip yuvarlanmasinin son perdesi kapatilacak ve bu da mutlaka saglanacakti.
Ama Batinin ebediyen asla sona ermeyecek sifa bulmaz bu hain ve dinmez kinle dolu niyetlerini aciklarken Canakkalede maglup olup Türk topragi Gelibolunun hemen her karisina gömülen binlerce Ingiliz askerinin kemiklerini kurda kusa terk ederek boyunlari bükük perisan bir halde Egenin bati ufuklarina dogru yol aliyor, kolu bacagi budanmis ordusuyla tarihin karanliklarina karisiyorlardi ve her seye ragmen o kemikleri birer les olmaktan korumak icin yine, ebediyen nefret ettikleri Türkler örtüyorlardi. Ve SSON PERDEYI KAPATMA hayalleri de kursaklarinda kaliyordu.
Iste bu kitap böyle bir kitaptir; okunursa ne güzel olur.