Rüstümü Ispat

Ademoglunun derin ve köklü bir gecmisi var gökyüzüyle. Mesela Tanri göktedir de-mis atalarimiz, belki ondandir hayal kurarken göge bakmamiz. Dünyanin hicbir yeri-ne ait hissetmeyip de oraya bakinca huzur bulmamiz. Tanrinin silüetini bilmedigi-mizdendir belki, bulutlara sekil verme cabamiz. Belki kaygilarimizin gece artmasi, göremedigimizdendir gökyüzünü. Belki bundandir melekleri kanatli hayal etmemiz, hani gidebiliyorlar ya Tanrinin yanina. Hani huzura kavusuyorlar ya, bizi Tanriya sikayet ettikten sonra.