Enkaz

Her Sey Bir Gecede Yok Olup Gidince Sabah Sanki Insanlik Uyanmisti. O Kadar Insaniz Ki Hicbir Seyimiz Yok. O Kadar Insaniz Ki Hepimiz Muhtaciz. Hatta Yardima Kosanlar Bile O Kadar Caresiz Bir Haldeyiz Ki Hayatta Kalanlar Icin Sevinc Gözyaslari Döküyoruz. Oysa Hepsi Hayattaydi Zaten.Kimisi Kolunu, Kimisi Bacagini Kaybetmis Ama Biz, Hayat Onlar Icin Hala Devam Ediyor Diye Seviniyoruz. Cocugunu Kaybetmis Anneler, Babalar Aglamaya Utaniyorlar Daha Büyük Acilari Olanlari Düsünerek. Yas Tutmaya Utaniyorlar. Dillerini, Yumru Oturmus Bogazlarini Degil De Gözlerini Tutuyorlar. Bakinca Anliyorum Gözlerini Tutanlari, Onlarin Yerine Aglamak Istiyorum.Ah, Ben Nasil Sarip Sarmalasam OnlariRomanlari Ve Hikayeleriyle Kalplerinize Dokunan Kahraman Tazeoglu, Enkaz Kitabiyla Sizi Deprem Gercekleriyle Yüzlestiriyor.