Techniki szkó¿karskie stosowane w produkcji i zarz¿dzaniu w Bangladeszu

W okresie od wrze-nia do pädziernika 2005 r. przeprowadzono badanie ankietowe w dwóch upazila w dystrykcie Dinazpur. Przeprowadzono wywiady z 50 w-äcicielami szkó-ek, stosuj-c formaln- (wst-pnie przetestowany kwestionariusz) i nieformaln- (dyskusja z rolnikami) metod-. W szkó-kach obj-tych badaniem zidentyfikowano --cznie 34 gatunki, obejmuj-ce szeroki zakres gatunków owocowych, drzewnych i leczniczych. W-ród gatunków owocowych najcz--ciej wyst-powä liczi. W-äciciele szkó-ek pozyskiwali wi-kszo-- nasion z w-asnych gospodarstw. Szkó-karze stosowali rozmnäanie wegetatywne i p-ciowe jako metody produkcji sadzonek. Podstawowe praktyki stosowane w szkó-kach obejmowäy: zaprawianie nasion, wysiew nasion na pod-o-e pierwotne, a nast-pnie przenoszenie na pod-o-e wtórne/do worków foliowych, ci-cie, szczepienie, odk-ady, sortowanie, hartowanie itp. Je-li chodzi o nawo-enie, preferowano obornik krowi. Stwierdzono szereg problemów, np. inwazj- mrówek i zawijanie li-ci, uszkodzenia sadzonek przez byd-o oraz brak wykwalifikowanej si-y roboczej. Jednak-e, aby poprawi- obecny stan materiäu sadzeniowego, respondenci opowiedzieli si- za piln- popraw- poziomu zarz-dzania i umiej-tno-ci rolników.

Moje wyksztäcenie: magister agrole-nictwa i -rodowiska, BSMRAU, Gazipur, Bangladesz, 2006 r. Ponad dziesi-cioletnie do-wiadczenie praktyczne w badaniach nad agrole-nictwem w ró-nych organizacjach pozwala mi skuteczniej wspó-pracowä ze spo-eczno-ci- zajmuj-c- si- upraw- drzew w celu zapewnienia zrównowäonego rozwoju i poprawy warunków -ycia.