Insanlik ve Medeniyet Tarihi

Insanligin gelisimi egitimle mümkündür. Egitimi basaran toplumlar insanliga da katki yapmislardir. Ilk cagda Orta Asya, Cin, Hindistan, Misir, Yunanistan ve Anadoluda kurulan devletlerde bunu görmek mümkündür. Insanlik adina egitim kurumlari da olusturulmustur; Sümerler yaziyi kesfettiler, Uygur Türkleri tahta kaliplarla kitap basmanin prototipini basarirken, Almanlar bunu seri üretim seklinde gerceklestirdiler. 20. Yüzyilda bunu ulasim ve bilisim teknolojileri izlemistir. Türklerin Selcuklu ve Osmanli Imparatorluklari döneminde gelistirdikleri egitim kurumlari, yetistirdikleri düsünürler insanlik adina önemli gelismelerdir. Büyük Selcuklular zamaninda kurulan Nizamiye Medreseleri kendi devrinde dünyanin önde gelen egitim ve ilim yuvalaridir. Bu ilim yuvalari tarihci Yilmaz Öztunanin deyimiyle bugünkü üniversitelerin temelini teskil etmistir. Osmanli Imparatorlugu, yükselme dönemlerinde insanliga adalet, huzur ve nizam götürmüstür.
Insanlik adina yapilmis bu tür gelismeler kitabin konulari arasindadir. On bölümden olusan kitabin ilk yedi bölümünde insanligin medeniyete yaptigi hizmetler, son üc bölümde ise düsünce ve düsünürlerin görüsleri ile felsefe problemleri ele alinip tartisilmistir.