Omzumdaki Iki Arkadas

Tavsanin kara bir arkadasi var. On bir yasindan beri hep yani basinda. Baskalari onu göremiyor, sesini duyamiyor. Tavsan kiminle olursa olsun, nereye giderse gitsin, her zaman onun pesinden gidiyor ve omzuna yaslanarak onunla konusuyor.
Büyüdükce Tavsanin ona dair hisleri karmasiklasiyor. Bazen ondan korkuyor bazen sikiliyor, ancak zamanla söylediklerine inanmaya ve ona güvenmeye basliyor.
Tavsan, bu kara arkadastan kurtulamazken, yeni insanlarla tanisiyor, önce bir kaktüse ardindan bir kusa bakiyor. Böylece Tavsanin kara arkadasinin varligiyla gölgelenmis hayati yavas yavas degisiyor.
Büyümek ve kirilganliklara ragmen yetiskin olmak kolay degil süphesiz. Ancak kederle ve mahrumiyetle yaralanmis cocuklugu iyilestirmek anlayis ve cesaret gerektiriyor. Omzumdaki Iki Arkadas, iste tam da buna dair bir hikaye. Üstesinden gelmeye calistigimiz sorunlari önce fark etmemiz ve kabullenmemiz gerektigini vurgulayan Lee Suyeon, travmayla yüzlesmenin zorlugundan incelikle bahsediyor. Uzun soluklu bir calismanin ürünü olan bu cizgi roman, sulu boya renkleriyle sicak bir atmosfer yaratirken duygu dolu hikayesiyle okura gecmisin yüküne ragmen iyilesmenin her daim mümkün oldugunu yeniden hatirlatiyor.