Kötü Günler Baslarken

Elinde tuttugun kitabin son derece sevimsiz oldugunu üzülerek söylemek zorundayim. Cünkü cok sanssiz üc cocukla ilgili mutsuz bir öyküyü anlatiyor. Cana yakin ve akilli cocuklar olmalarina karsin, Baudelaire kardesler mutsuzluk ve üzüntü dolu bir yasam sürüyorlar. Bu kitabin daha ilk sayfasinda kumsalda oynadiklari ve korkunc haberi aldiklari andan baslayarak, bütün öykü boyunca felaketler onlari kovaliyor. Talihsizligi ceken neredeyse birer miknatis olduklari bile söylenebilir.
Üc afacan sadece bu kisacik kitapta acgözlü ve igrenc bir haydutla, bitli elbiselerle, feci bir yanginla, servetlerini calmaya yönelik bir entrikayla ve kahvalti niyetine verilen yulaf lapasiyla karsilasiyorlar. Bu sevimsiz öyküleri yaziya dökmek benim icin üzücü bir görev. Ama bu kitabi hemen elinden birakmaktan ve daha mutlu bir kitap okumaktan seni alikoyan hicbir sey yok.