Dam¿zl¿k K¿z¿n Öyküsü

"Biz iki bacakl- rahimleriz, hepsi bu."
Kad-n, "bunalt-c- dü-lerden uyand---" bir sabah, hiçli-e dönü-mü- olarak buldu kendini. Art-k bir ad- yoktu, dü-üncesi, benli-i, arzusu yoktu ama bir rahmi vard-. Yäam-n- kolonilere sürülmeden, öldürülmeden, Dam-zl-k K-z olarak sürdürmesini sälayan rahmi. Art-k â--k olmayacakt-, sevmeyecekti, onaylanm-- bir dilin ötesine geçmeyecekti. Duvarlara as-lm-- s-ra s-ra cesetler, tek gerçe-in savä ve üreme oldu-unu hat-rlat-yordu. Özgürlük hat-rlanmayacak kadar uzaktayd--
Margaret Atwoodun bäyap-t niteli-indeki feminist distopyas- Dam-zl-k K-z-n Öyküsü, bütün distopyalar gibi gelece-e dair bir paranoyay- de-il, içinde yäad---m-z gerçe-in ta kendisini dile getiriyor. Erkek egemenmuhafazakâr bir rejimin üremeyle s-n-rland-rd---, mahrem örtülerin ard-na gizledi-i kad-n bedenleriylebize äina gelen bir gerçe-in.
Anlat-lan bizim hikâyemizdir!