Zakkum Cicekleri

Istirabin ne kudretli bir üstat oldugunu, sürekli elemlerin mümtaz yaradilisli insanlarda ne derin hüviyet meydana getirdigini bu kücük manzumeler büyük bir belagatle anlatiyor.
Heybeli ve Burgaz sanatoryumlarinda tabiat görüsleri, hastane intibalari, ölüm tasavvur ve tasvirleri, Haydarpasa Verem Hastanesinde iken bir gece akan bir yildizin düsündürdükleri, memleket, ocak, ana, baba ve kardes Özleyisleri, genclik emelleri, ask ve güzellik tahassüsleri, yasamak ihtiyaci, gelmeyen sifadan sikayetler, icten kopan hickiriklar, usanclar, ümitler ve ümitsizlikler... Her parcayi dikkatle ve tekrarla okuduktan sonra benim vardigim kanaat bu oldu su bir avuc siir, tekasüf etmis gözyaslari halinde bir avuc incidir. Ve rikkati ruha sinen bu yazilarin kiymeti, zamani asacaktir. Hele Samdan manzumesi genc sairin son gününde kadit olmus ellerle ve son bir hizla kucaklayarak tepesinde on mum alevi halinde yaktigi ruhunu ebediyete ulastiracaktir, saniyorum.