Ögretmenim Hasan Ali Yücel

Cumhuriyet dönemi aydinlanmaciligina ivme kazandiran, egitimi kendisinden önceki birikimi degerlendirerek, Kurtulus Savasini sürdürme anlayisiyla dizgelestiren bir mavi destan, Hasan li Yücel...
Ikinci Dünya Savasinin yokluklari, sikintilari icinde, bir egitim seferberligi sürdürülmektedir. Bes yüz binden cok insan silah altindadir. Demir, cimento bulmak olanaksizdir. Ama bos topraklara cadir kurarak ise baslayan köy cocuklari, karanliklari isiga kavusturmaktadir...
Basaran, iste bu benzersiz dönemi ve dönemin mimari olan o güzel gözlü, tok sesli ögretmeninin sesini solugunu bugüne tasiyor...
Cocuklar;
Bu aksam insanlara, bu ölümlü mahlklara verilebilen sifatlarin en iyisini bana verdiniz, bana baba dediniz. Sizleri bütün gün ve gece, basinizda müdürünüz, ögretmeniniz, köylü baba ve kardeslerinizle beraber birbirine yapismis bir varlik
olarak gördüm...
... Bu halinizi, bu candan karismayi görüp de insanin sevincle gözü yasarmamak kabil mi Bir arkadasiniz, Bu baslar, Atatürkün cocuklarinin baslari dedi. Bu baslar, Atatürkün Türk köylüsüne bas olmak icin istikbale yadigar ettigi baslardir.
Türk milletinin yarinlari sizin yakacaginiz isiklarla aydinlanacak