Düsleri Onu Hep Ayni

Cocuk gelinin kücük yasta basina gelenler... Kadinlarin kaderinde, yazgilarinda katlanmak, aci cekmek vardir da bu kadar hunharca, bu kadar vahsice Asla kabul edilemez... Hicbir katlanma, hicbir aci kabul edilemez En ufak acidan en hunharcasina Aci acidir... Hicbir surette, acinin hicbir cesidi, asla kabul edilemez
Tecavüz olayinin büyüklerin zihninde canlandirdigi tek sey olayi ustaca ört bas edip tecavüzcüye kurbanini teslim etmekti. Onlarin akillarinda, fikirlerinde, kafalarinda cözüm yolu buydu. Tecavüz ün karanlik anlaminin kimse farkinda degildi. Ardinda büyük bir adaletsizlik yattiginin hicten kimse farkinda degildi. Gelisimini tamamlamamis on dört yasindaki bir kiz cocugunun ruhunun ve bedeninin insanlik disi bir cinsel siddete maruz kalarak bekaretini kaybetmesinin asla telafisi olmayacagini kimse düsünememisti.
Cocuk gelin yatak odasina giderek agir agir giysilerini cikartti ilk gece. Oysaki o saatte odasinda cama yaslanmis, üzerine yumusakca dökülen ay isiginin altinda yüregini kocaman bir sevgi kaplamis olurdu. Gözleri isildar, parlardi. Berrak düsünceler icinde doktor ya da ögretmen olacaginin hayalini mutlaka kurardi o gümüsi selin yikadigi odasinin caminin önünde. Sonra cocukluk hayallerinin icinde tatli bir uyku cökerdi isildayan bal rengi gözlerine.