Dogu Seyahatnamesi

Anadolunun dogusundan yüzler, sesler, tatlar, tanikliklar... Ankaradan ötesi cok ama cok güzel; gidin mutlaka. Öyle üstünkörü degil; tanisarak, yüzleserek, sindirerek gezin. Esnafa selam verin, cocuklarin oyunlarina katilin, yer sofralarina oturun, boz tepelerin ardindaki hayatlara kulak verin. Ben öyle yaptim ve Doguya doyamadim. Kac yüz kere caya davet edildigimi, bana kac kez Basim gözüm üstüne, yemege de buyur, dendigini hatirlamiyorum. Hem gözlügüm hem de insanlara egitimli oldugumu düsündürten yüzüm nedeniyle bana kac kez Hocam dendigini de sayamadim. Adres sordugumda isini gücünü birakip beni aradigim yere kadar götüren insanlar tanidim. Gérard de Nervalden ilham aldim; Nuhun, Ahmedi Haninin, Veysel Karaninin, Ali Emirinin, Ahmed Arifin, Yasar Kemalin izini sürdüm. Kazanci Bedihin ezgilerinde Memin Zine, Siyabendin Hecoya, Ibrahimin Allaha askini düsledim ve ben bu toprak sarisi cografyayi cok sevdim. Unutmayin Anadolunun dogusunu görmeden Türkiyeyi tanimis olamazsiniz.