Mesnevi-VI

Bu, Mesnevi kitabinin ve mânevi delillerin altinci cildidir. Vehim ve süphe karanliklarini aydinlatan, zan ve tereddüt hayallerini gideren bir isiga benzer. Fakat bu isigi hayvani duyguyla görmenin imkâni yoktur. Çünkü hayvanlik duragi, asagiliklarin en asagisidir ve o duraktakileri, asagilik âlemin suretini yapsinlar, düzeltsinler diye yaratmislardir. Onlarin duygulariyla anlayislarina, o, çizgiyi asmasinlar diye bir daire çekmislerdir.
"Yüce,üstün ve her seyi bilen Allah'nin takdiridir bu." Yani, Allah, onlara isleyecekleri islerle, bakip görebilecekleri yeri göstermistir. Nitekim her yildizin da gökyüzünde bir yeri, bir tezgâhi vardir, ancak kendisine ait olan yerde, kendisine ait olan isi isler. Bir sehrin hâkimi gibi hani. Onun hükmü de yalniz o sehirde geçer, o sehrin disinda geçmez. Allah, bizi bir yerde hapsolmaktan, (gözlerimizi, kulaklarimizi, kalplerimizi) mühürlemekten, perde altinda biraktigi kullara göstermedigi seyleri bize de göstermekten korusun. Öyle olsun ey âlemlerin Rabbi!
Rahman ve Rahim Allah adiyla
1. Ey gönüllerin hayati Hüsameddin, nice zamandir altinci cildin yazilmasina meyledip durmaktasin. Husami-name, senin gibi bilgisi çok bir erin çekisiyle dünyayi dönüp dolasmada. Ey mânevi er, Mesnevinin son cildi olan altinci cildi de sana armagan sunmaktayim. Bu alti ciltle alti cihete nur saç da çevresini dolanmayan dolansin.
Askin besle, altiyla isi yoktur. Onun maksadi, ancak sevgilinin kendisini çekmesidir. Belki bundan sonra bir izin gelir de söylenmesi lâzim olan sirlar söylenir. Bu ince ve gizli kinayelerden daha açik, daha anlayisli bir tarzda anlatilir. Sir, ancak sirri bilenle esittir. Sir, onu inkâr eden kisinin kulagina söylenmez. Fakat Allah'dan davet etme emri gelince artik halkin kabul edip etmemesiyle ne isimiz var?
"Nuh, tam dokuz yüz yil kavmini davet edip durdu. Her an da kavminin inkâri artti. Fakat söylemeden vazgeçti mi? Hiç sükût magarasina çekilmeye kalkisti mi? Köpeklerin havlamasi ile kervan, hiç yolundan kalir mi?"

Mevlana, bugünkü Afganistan sinirlari içerisinde yer alan, horasan bölgesindeki Belh sehrinde 1207 yilinda dünyaya gelmistir. Asil adi Muhammed Celaleddin'dir. "Mevlaya ait olan" anlamina gelen Mevlana ismi, kendisine genç yasta ders okutmaya basladigi siralarda verilmistir. Anadolulu anlamina gelen Rumi ismi ise kendisine batililarca verilmis bir lakaptir.
Mevlana, gelmis geçmis en büyük tasavvufçulardandir. Tasavvuf bir insan sanatidir ve Mevlana da ömrünün çogu döneminde insanlara hizmet için çalismis, halk tarafindan sevilen ve sayilan ayrica bir tasavvuf sairidir. Mevlana henüz 9 yasindayken çok büyük zorluklar içinde babasi Bahâeddin Veled ve annesi Mümine Hatun ile birlikte Konya'ya göç etmislerdir. 1225 yilinda Serefeddin Lala'nin kizi olan Gevher Hatun ile Karamanda evlenmistir.
Mevlana'nin Allah askini konu alan siirleri ve sözleri günümüzde hala önemini yitirmemistir. Çogu ders kitaplarinda, bazi romanlarda konu olan Mevlana, unutulmayacak bir geçmise sahiptir. Zira kendisi Allah yolunda kalbini eritmis, nefsini öldürmüs büyük bir tasavvufçudur.