Zale¿no¿¿ d¿ugo¿ci fali od wewn¿trzokularowego rozpraszania ¿wiat¿a

Wewn-trzgäkowe rozpraszanie -wiat-a jest zjawiskiem maj-cym szerokie implikacje dla pól widzenia teoretycznego, empirycznego i klinicznego. Celem niniejszej monografii jest dostarczenie bardzo potrzebnego przegl-du jego najwäniejszego zagadnienia, uzale-nienia od d-ugo-ci fali. Rzeczywi-cie, od czasu gdy Lord Rayleigh po raz pierwszy przedstawi- sformu-owanie, które miäo na celu uwzgl-dnienie niebieskiego nieba, zaproponowano wiele ilo-ciowych opisów zjawisk rozpraszania -wiat-a, które maj- równie zró-nicowane implikacje dla zale-no-ci od d-ugo-ci fali. Rachunki najbardziej istotnych teorii fizycznych s- podane w prostym j-zyku. Teorie te zostäy przywo-ane, na najbardziej podstawowym poziomie, w celu uwzgl-dnienia przezroczysto-ci sk-adników ocznych, a na najwy-szym poziomie, w jaki sposób mo-e to wp-ywä na percepcj- wzrokow-. Opisy mikroanatomii kädej z g-ównych cz--ci sk-adowych oka zostäy sporz-dzone w odniesieniu do ró-nych teorii fizycznych. Dodatkowy nacisk k-adzie si- na ró-ne metodologie, za pomoc- których mierzy si- wewn-trzgäkowe rozpraszanie -wiat-a, jak równie- skutki starzenia si- i choroby.

M.Sc. y Ph.D. ambos de la Universidad de Georgia, Atenas, GA. Es psicólogo cognitivo con formación especializada en óptica fisiológica, percepción visual, nutrición ocular y visión ecológica. Trabajó brevemente en el Colegio de Optometría de Arizona en la Universidad del Medio Oeste hasta que se trasladó a la Universidad de Kansas.